We waren niet de enigen, zondagmiddag op het strand. Zondag is de dag dat men, normaliter, gaat uitwaaien, baden en/of chillen op het strand. Dit is het eerste weekeind nadat wat versoepeling van de regels is ingetreden. Barraca’s mogen weer open, sporten wel in kleine groepen, en het strand onder andere.
De winter is eindelijk voorbij, en de temperatuur begint op te lopen, en dat voelen we ’s nachts; het blijft warm. En dit is de lente pas. In feit kennen we hier in Mozambique twee seizoenen, de zomer(regentijd) en de winter.
We vinden het leuk om met de hond op het strand te wandelen. Zij vindt het ook geweldig, ondanks het feit dat ze toch nog bang is voor mensenmassa’s en erg alert blijft.
Het was al na 13 uur, de zon stond hoog in de hemel, veel kinderen aan het spelen in de zee en veel mensen op het strand. We zijn daarna naar een van de weinigen barraca’s gegaaan die opens was. Alle tafeltjes waren leeg. We gingen zitten maar zij bleef erg opmerkzaam, niet relaxed; de staart tussen de benen. Na twintig minuten ging ze eindelijk gewoon liggen onder de stoel van Peter.
Voorlopig gebeurt er niet zoveel; Ik heb nog wat nodige reparaties in de speelzaal bij het Weeshuis, de deuren en ramen zijn nog steeds niet gerepareerd na #Idai. leef van het dak ga ik de kamer ook laten schilderen. Hier in huis zijn we ook nog steeds bezig geweest met nasleep van de #Cycoon; het dak is inmiddels al hersteld. (zie vorige blog). Nu nog wat verbeteringen in de tuin, gras aanleggen, de watertank is inmiddels in de grond gezet zodat er meer water in de tank komt; de waterdruk is laag in de wijk. Het is vertraagd, zoals gewoonlijk. Het vraagt om geduld.
Langzamerhand begin ik weer de openmarkt te bezoeken, maar ik beperk mijn uitjes echt. Ik wil niet onnodig de stad en winkels in.
We hebben nu een lang weekeind maar we gaan niet weg. Vliegen doen we ook niet, tenzij nodig.
Ik hoop dat we weer kunnen beginnen met Beachvolley; maar je komt dan toch erg dicht bij elkaar; ik heb nog wat bedenkingen erover.
De jongeren hier leven gewoon door, zoals voorheen, net zoals in Nederland en vormen zo een grote bron van besmettingen.
Voorlopig gebeurt er niet zoveel, misschien een beetje saai. Ik heb gelukkig genoeg te doen. Ik denk dat ik nog een maand, minimaal bezig ben met de werkzaamheden in en rondom het huis/weeshuis. Daarnaast doe ik mijn meditaties en Boeddhistische praktijken, yoga, sport en wandelingen. Ik hoop te kunnen beginnen met les geven. En tot slot volg ik nog djembé-classes van Cacauchy, een Mozambikaan plus een online cursus in “Tummo” vanuit Tantrayana Boeddhisme van Tulku Lama Lobsang Rinpoche.
No domingo passado não éramos os únicos a caminhar pela praia. Domingo, é no geral o dia em que eles povoam a praia, caminhando, banhando e relaxando com a família. Este foi o primeiro domingo após o relaxamento nas regras de distanciamento social e controle do covid-19. Barraca’s abriram, sport em grupos pequenos e a praia está também liberada entre outros.
O inverno finalmente se foi e a temperatura começa a subir, notamos o aumento da temperatura, principalmente à noite; a temperatura já não cai. E isso por ser ainda primavera. Na verdade, em Moçambique conhecemos duas estações; verão (época das chuvas) e inverno.
Nos gostamos de caminhar na praia com Matuxi, nossa cachorra. Mesmo ela ainda tendo um pouco de medo, ela gosta muito de correr pela praia e rolar na areia. A caminhada começou já tarde, com a maré baixa, sol alto, a criançada brincando na água. Paramos em uma barraca para tomar algo, o local estava ainda bem vazio. Matuxi, ainda muito alerta, não estava nada tranquila; finalmente depois de uns vinte minutos ela relaxou e deitou-se sob a cadeira do Peter.
Por enquanto não acontece muita coisa aqui na cidade. Minha sorte é que algumas pequenas obras e consertos deverão ser feitos, tanto em casa como no orfanato; o que me ocupa. Com o dinheiro que sobrou da doação para conserto do teto, depois do #Cyclone #Idai, vamosureparar portas e uma janela da sala de jogos e também pintar. Em casa ainda pequenos reparos, colocar grama em uma parte do quintal, fazer uma calçada. Ja colocamos um tanque para lavar roupa e enterramos o tanque de água para ver se enche mais fácilmente; a pressão da água aqui no bairro é muito fraca.
Também tenho minhas práticas do budismo e yoga, espero iniciar as aulas novamente. E além disso estou fazendo aulas de batuque/djembé com o Cacauchy e ainda faço um curso on-line com meu Lama Lobsang Rinpoche.
Devagarinho começo a fazer compras na feira livre, evito ao máximo o centro, lugares movimentados e as lojas.
Teremos um final de semana prolongado, mas não sairemos da cidade. Voar somente sendo necessário.
Espero iniciar aos domingos o Beachvolley mas estou um pouco receosa. Os jovens vivem como antes tornando-se assim uma fonte de transmissão e/ou contaminação, pois não respeitam o distanciamento social, e muitos dos jogadores estão ai na faixa etária de 25 a 35 anos.