Decidimos fazer uma pequena viagem ao interior. Descobrimos um lodge numa região montanhosa próxima a Chimoio, a beira do rio Lázaro. O local é lindo somente os chalés deixam muito a desejar levando-se em conta o preço e por ser gerido por sul-africanos. O criado-mudo e a cômoda estão a ponto de se desfazer a qualquer momento; a cortinaa da ducha nunca foi lavada. Necessitam de uma grande manutenção.
Há algumas pequenas trilhas na região, as quais ainda iremos explorar nos próximos dias, no rio se pode andar de caiaque; com cuidado pois é um habitate de “crocodilos”. Da Beira até este destino nos custou 4,5 hs. De Inchope pra cá a paisagem começa a mudar, ficar mais verde e montanhosa, o que significa que esfria mais à noite.
Os ultimos 30minutos de viagem foi feito entre os vilarejos, estradinha de terra batida vermelha, mal cabe um carro mas com uma vista maravilhosa.
Neste momento sentados a beira-rio tomando um drink enquanto aguardamos pelo jantar; no meu caso será peixe deste mesmo rio grelhado na brasa com legumes.
A noite caiu, um gato preto dá sua primeira volta norturna e bebe água da piscina. Fora isso nada acontece mas ouço ao fundo os grilos e um sapo. O que mais voçê deseja?
Chimoio
We hebben besloten om een paar dagen naar het binnenland te vertrekken. Er is een Lodge in de buurt van Chimoio, waar je kleine wandelingen kunt doen. De locatie is prachtig, ligt aan de rivier Lázaro maar de chalés zijn toe aan renovatie. De meubels vallen zowat uit elkaar, het douchegordijn is nooit gewassen. Aangezien de prijs en dat het management is Zuid-Afrikaan vinden we het enorm tegenvallen.
Er zijn hier wat kleine wandelroutes en dat willen we de komende dagen gaan lopen.
Je kunt in de rivier kanovaren maar voorzichtigheid is gebonden, het zit vol krokodillen.
Van Beira tot onze bestemming heeft 4,5 geduurd. Na Inchope is het landschap gaan veranderen, meer groen en heuvelachtig, vanaf hier na de grens met Zimbabwe zijn er een aantal bergen; dat betekent dat er s’ avonds wat koeler is.
De laatste 30minuten van de reis is door dorpjes heen rijden op een onverharde weg waar waar amper een auto kan rijden, maar het uitzicht is fantastisch.
Nu zitten we aan de oever van de rivier met een drankje, wachtend op ons diner. In mijn gevaal wordt het gegrilde vis van dezelfde rivier met groenten.
De avond is gevallen, een zwarte poes doet zijn ronde en drinkt wat water uit het zwembad. Voor de rest is er vrij weinig aan de hand maar op de achtergrond hoor ik krekels en een kikker. Wat wil je nog meer?
