Verão

A temperatura aqui já subiu bastante, inclusive tivemos uma onda de calor bem pesada em Mozambique.

O verão chega e as pessoas aparecem, saem das tocas e vão as ruas. Povoam as praias nos finais de semana, as barracas ao longo da praia também já estão bem mais frequentadas, o povo curte a brisa do mar junto com um peixinho assado e uma cerveja. Nisso a vida aqui é parecida com o Brasil, mas de uma forma bem diferente. Eles não tem a cultura de praia como nós temos. Aqui na cidade da Beira, não se vê a mulherada de bikini. Entram no mar de roupa, é comum..

Neste domingo, a praia estava lotada, a criançada brincando e correndo na areia, alguns no mar, mas muito pouco. O povo passeia pela praia, os jovens, os namorados e etc,.

O dia estava lindo, a maré subindo, as amigas sentadas ali no Bar Biques, tomando algo fresco e jogando conversa fora, observando o movimento frente a nós, tudo de bom. Muita gratidão por poder viver isso tudo.

Um jovem ex-patriado praticando KiteSurf chamou a atenção da molecada quando ele tentou sair do mar. A garotada toda a sua volta, curiosos e extasiados com aquele esporte desconhecido.

Logo mais o sol começa a se por, o que aqui é um espetáculo total. As cores são excepcionais, além do que Beira está em uma baia, o que sugere que o sol cai no mar. Fantástico.

Zomer

De temperatuur stijgt behoorlijk hier in Beira. We hebben ook een hitegolf gehaad. De zomer komt en men gaat meer naar het strand bijvoorbeeld, om te wandelen, paraderen op het zand en uitwaaien.

In het weekeind het strand stroomt vol mensen. Het bruist, de cafés/tentjes langs de zee worden ook meer bezocht. De tentjes waar men van een bier kan genieten, lopen vol. Mozambikanen kunnen ook van het leven genieten.

Het tafareel aan zee doet me denken aan Brazilië, al is het iets heel anders. Hier hebben ze geen cultuur van strand, zee en in de zon bakken. Vrouwen lopen niet in bikini, men gaat met kleding en al in de zee. In het weekeind komen ze met het gezin en zitten daar onder een bom en genieten van het leven.

Zondag, was het een hele mooie dag. Zittend aan Bar Biques, langs het strand, een van mijn favorieten plek hier, genoot ik van goede gezelschap en gesprekken, observerend wat er om me heen gebeurde. Ik ben hier zo dankbaar voor.

Een Kitesurfer kwam op het strand en kon niet echt zijn vlieg laten dalen want de kinderen en jongeren kwamen op hem af met grote ogen, een mix van perplexiteit en nieuwsgierigheid.

De zon begon te dalen en de extraordinaire kleuren schilderden de hemel op een speciefieke wijze, waardoor we van ons kleinheid bewust worden. Ieder moment veranderde de kleuren als een kleurpallet. De natuur is zo majestous.
Beira ligt an een baai, waardoor de ilusie gecreëerd wordt dat de zon in de zee valt. Gewoonweg fantastisch.

Gepubliceerd door Dilma de Faria

Ik ben Dilma de Faria, vrouw, moeder, echtgenote en een wereldburger. Sinds 1993 in Nederland. Sinds maart 2018 leven wij, mijn man Peter en ik, in Beira Mozambique. Ik ben blij en dankbaar dat ik dit alles mag ervaren en beleven. Het leven in Beira bruist maar is ook een tandje langzamer dan we in het westen gewend zijn. Ik word hier wel als een blanke gezien maar word ook snel omarmd omdat ik Braziliaanse ben en hun taal spreek. Dit blog is geboren om mijn verhalen en ervaringen met u te delen. Het leven hier gezien door mijn ogen en vanuit mijn perspectieven. Ik hoop mensen te kunnen prikkelen en tot denken aan te zetten, want Afrika is niet alleen arme mensen die honger lijden. Het is veel meer. De korte verhalen gaan over het dagelijkse leven, over weekeindjes weg, ervaringen vanuit vrijwilligerswerk en andere situaties. Leuk en grappig maar ook moeilijk en triest , want zo is het leven. Amai Pasi betekent Moeder Aarde. Ik heb deze naam gekozen omdat ik me thuis voel in Afrika, Mozambique. Moeder Aarde heeft me hier ontvangen in haar schoot en liefde geschonken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *