Voetbalstadium

             Op 18-8-2018 werd “Estadio Municipal”, het eerste Stadium van de Provincie Sofala geopend. De Stadium werd volledig door de Gemeente Beira gefinancierd. De dag werd een grote feest en oficieel geopend door de burgemeester van Beira Daviz Simango. We zijn eregasten geweest bij dit event en hebben enorm ervan genoten.

De dag begon al om elf uur in de ochtend en duurde na 18 uur. Het begon met de [1]officiële ceremonie gedaan door de [2]Regulos, waarbij ze de voorouders oproepen, eten en drinken aanbieden om zegeningen te mogen ontvangen, hier vragen ze de ancesters om hen de weg te wijzen, waar te gaan, welke pad te nemen. Dan het officiële gedeelte, het plakkaat aan de muur en de linten doorknippen, waarna de presentaties beginnen.

Elke wijk had zijn vertegenwoordigers, studenten en sporters, vrouwen met tamboren en veel muziek. Diverse dansvoorstellingen en theaterstukken. Wat een Energie straalde het uit. Ik kon niet stil zitten. De tambor riep me aan.


[1] Ritueel voor de voorouders met eten en drinken, gezang met ritme in de klappende handen.

[2] Regulos is een soort agent in de community, een ouder iemand die alle problemen oplost in de community. Elke community heeft er een Regel en zijn woord weegt zwaar.

No dia 18-8-2018 foi inaugurado o estádio municipal de futebol na cidade da Beira felo Prefeito Daviz Simango. Este estádio é o primeiro no estado e foi construido com recursos da Prefeitura da Beira.  Nós, eu e Peter éramos convidados especiais para o evento e nós curtimos muito.

O dia começou às 11hs da manhã e terminou às 18hs. A primeira parte é a parte oficial com cerimonia aos antepassados efetuado pelos Regulos, onde eles chaman pelos antepassados, cantam e batem palmas, oferecem comida e bebidas, onde e pedem a benção e que lhes mostrem o caminho certo a seguir. Logo a seguir cortar a fita e abrir a placa memorial no prédio. A partir dai segue-se a entrada ao estádio, onde as apreentações de música e dancas serão oferecidas ao público.

Cada bairro e comunidade tem seu representante, estudantes e esportistas, mulheres co suas kapulanas coloridas e seus tambores. Cantam e dançam, e o teu sangue aquece na veia e você quer dançar também. Que energia. Eu me sinto também chamada por aquele som do tambor.

O publico se tornou eufórico durante  a primeira partida de de futebol , entre dois times locais, e depois a segunda partida era entre times nacionais femininos de Moçambique e de Zinbabwe.

As mulheres faziam “kupuria” (batem a lingua no céu da boca freneticamente emitindo aquele som musical fabuloso), os homens cantavam en coro Ooooohhhhyeeeeeh, som frenético e eufórico, totalmente melodioso, o estádio tremia de euforia e alegria. Nossa, quanta energia boa. Naquele momento me senti um deles.  O estádio foi inaugurado mas a obra ainda não está concluída. Ainda faltam 3 das 4 tribunas.  Atrás da cerca o povo se aglomerou, crianças e a rapazeada subiam nos telhados nas proximidades e nas árvores. Foi uma grande festa.
Foi uma ação super inteligente do Prefeito, um pouco antes das eleiçoes para Prefeito, mas não é bem verdade, ele aqui é um candidato super forte. Soube que quiseram nomeador o estadio ao Prefeito. Ele não aceitou e o estadio se chama simplesmente: Estadio Municipal.

Gepubliceerd door Dilma de Faria

Ik ben Dilma de Faria, vrouw, moeder, echtgenote en een wereldburger. Sinds 1993 in Nederland. Sinds maart 2018 leven wij, mijn man Peter en ik, in Beira Mozambique. Ik ben blij en dankbaar dat ik dit alles mag ervaren en beleven. Het leven in Beira bruist maar is ook een tandje langzamer dan we in het westen gewend zijn. Ik word hier wel als een blanke gezien maar word ook snel omarmd omdat ik Braziliaanse ben en hun taal spreek. Dit blog is geboren om mijn verhalen en ervaringen met u te delen. Het leven hier gezien door mijn ogen en vanuit mijn perspectieven. Ik hoop mensen te kunnen prikkelen en tot denken aan te zetten, want Afrika is niet alleen arme mensen die honger lijden. Het is veel meer. De korte verhalen gaan over het dagelijkse leven, over weekeindjes weg, ervaringen vanuit vrijwilligerswerk en andere situaties. Leuk en grappig maar ook moeilijk en triest , want zo is het leven. Amai Pasi betekent Moeder Aarde. Ik heb deze naam gekozen omdat ik me thuis voel in Afrika, Mozambique. Moeder Aarde heeft me hier ontvangen in haar schoot en liefde geschonken.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *